Zdziczałam. Nie wracam.
Zdziczałam. Odeszłam od ludzi, od przyjemnostek wielkiego świata. Spokorniałam, stopiłam się z naturą. Zrezygnowałam z analizowania na rzecz instynktów.
O tym, jak zostałam nomadą, czyli misja „traktor”, pęknięte lusterko i potrzaskany zderzak
Siódmy tydzień, lekko tragiczny w skutkach. Zbite lusterko, trzaśnięty w dwóch miejscach zderzak, misja "traktor", wizyta u mechanika. Z ostatniej chwili – pęknięty brodzik, przez który ucieka woda... Ahoj przygodo!
O tym, jak zostałam nomadą, czyli o nagiej kapeli w rzece, bliskości i wymarzonym domu na wzgórzu
Tydzień pełen wolności wszelakiej, bliskości największej i skrystalizowanego marzenia o domu. No i zdjęcia – ogrom cud zdjęć.
O tym jak zostałam nomadą, czyli kiedy zasięg poszedł w las, a gdy wrócił – to są zdjęcia z Bieszczad
Obiecane zdjęcia z Bieszczad i słowo o cudach, które pojawiają się, gdy ich wcale nie wypatrujemy.
O tym, jak zostałam nomadą, czyli skomercjalizowane Bieszczady, brak zasięgu i pożal się Boże patriarchat
Zachwyty, irytacje, złości, smutki i rozczarowania. Czyli o cud rozmowach, konfrontacji z zaściankiem i górskich spacerach.
O tym, jak zostałam nomadą, czyli o autografie dla straży, egoizmie i o tym, że w 2022 roku pojadę Kostkiem do Nepalu
O wolnościowym egoizmie, planowanej podróży lądem do Nepalu i rozkoszy wiosną. No i standardowo – zdjęć co nie miara.
O tym, jak zostałam nomadą, czyli o praniu między drzewami i absurdzie kryminalnym
Kamper nie jest sposobem na podróż czy na życie – jest sposobem na wolność. Dla smaczku absurdalne spotkanie z lokalnym mafiozo i policją. I masa zdjęć.
O tym, jak zostałam nomadą. Zapiski z wybitnie wkurwionego tygodnia.
Drugi tydzień życia w kamperze. Wolność, piękne zdjęcia, pierwsze razy, psice i bezprawne przepisy wprowadzone przez rząd.
O tym, jak zostałam nomadą. Czyli o życiu spełnionym marzeniem.
Rzecz o spełnionym marzeniu. Jak żyje się w kamperze, jak podróżuje się z dwoma psami. A przede wszystkim – jak odnaleźć swoje miejsce na Ziemi. I duuuużo zdjęć.
