Podsumowanie roku na 21. urodziny
Podsumowanie kolejnego roku. Jutro mam 21. urodziny, a dziś wyrażam wdzięczność za cud rok pełen ludzi, dobroci, rozwoju, pasji, drogi i dorosłości.
O tym, że nie trzeba niczego kontrolować. Ani w życiu, ani w rozmowie, ani w seksie.
O tym, że kontrola to ego. A można po prostu być, kochać, rozmawiać, dawać wolność i szacunek.
List do Z. O miłości. O zbawianiu siebie, a nie innych.
List do samej siebie. O tym, że nikomu nie można pomagać na siłę. O tym, jak zawalczyć o siebie. O niezdrowym mechanizmie i szukaniu ojca w swoich mężczyznach.
Ja ratuję ślimaki, a Ty mordujesz słonie – moje serce pękło po wizycie w Muzeum Przyrodniczo–Łowieckim
Ja w Bukareszcie ratowałam ślimaki, a ktoś inny wyrżnął całą Afrykańską Piątkę. Bo tak.
Najszczerszy i najdłuższy tekst. O wnioskach, do których dochodzi się, stojąc na rozdrożu.
O tym, czy da się osiągnąć równowagę między dzikością świata a bliskością ludzi? O niepewności, chaosie i zmianie planów.
Tykająca bomba na rozdrożu, czyli co się dzieje, gdy człowiek gubi sens i swoje założenia.
Z pytań rodzi się zmiana myślenia, sensu, założeń. A ja wciąż nie wiem. O poszukiwaniu sensu i odpowiedzi na pytanie – czego chcę.
Miłość to nie białe michaszki
Miłość to nie słodycze. To orka na ugorze. Ale warto, chyba warto, chciałabym, by było warto.
